اصفهان بیشترین نرخ بیکاری در کشور را دارد

استادان دانشگاه به مناظره نشستند.
مجید حسینی استاد و عضو هئیت علمی دانشگاه تهران، رسول بخشی و مهدی طغیانی استادان و اعضای هیئت علمی دانشگاه اصفهان برای پاسخگویی به سوالاتی در دانشگاه اصفهان حاضر شدند.
نخستین سوالی که مطرح شد درباره مهم ترین مشکل استان اصفهان و راهکار حل آن بود.
رسول بخشی در پاسخ به سوال فوق مهم ترین معضل در اصفهان را همان مهم ترین معضل در کل کشور دانست یعنی تورم ، بیکاری،فاصله طبقاتی، و برای مشکلات خاص اصفهان مواردی چون معضل آب و آلودگی هوا و مهم ترین آن یعنی مشکل اقتصادی را نام برد.
مهدی طغیانی در پاسخ به همین سوال گفت: طبق آماری که مرکز امار ایران اعلام کرده وضع بیکاری در اصفهان نسبت به کل ایران 1/70 درصد بیشتر است. دو مشکل دیگر اصفهان الودگی هوا و آب است
وی دلیل الودگی هوای اصفهان را ریشه در صنعت دانست و گفت:هنگامی که صنایع را در اصفهان مستقر میکردند جایابی درست نداشتند و جهت بادهایی که می آیند در نظر گرفته نشد. صنایع مستقر شده جریان باد الودگی را به سمت شهر می آورد بحث آب هم بحث جدی است.
طغیانی از هشت چالش شناخته شده مهم در بحث های اقتصادی نام برد؛ یکی بی ثباتی است که قدرت هر نوع تصمیم گیری و برنامه ریزی را از تولید کننده گرفته است و رکود و کسادی را در بنگاه ها تشدید کرده‌است.
رکود در تولید باعث شده در چرخه ای بیوفتیم که روزبه روز که قدرت خرید کاهش پیدا کند.
چالش سوم کاهش قدرت خرید است.
چالش چهارم کسری بودجه شدید دولت است که دو راهکار دارد. راهکار سخت تغییرات ساختاری و اصلاح نظام مالیاتی و راه حل آسان آن مثل انکه قیمت بنزین را افزایش دهیم حتی اگر از محل تغییر قیمت هم درامد نداشته باشیم از محل ظرفیت ازاد شده پالایشگاه ها میتوانیم صادرات کنیم.
و در اخر حاصل چالش های ایران را ایجاد نابرابری، توزیع بد، رانت، فساد وضعیت وخیم عدالت اقتصادی در کشور دانست.
مجید حسینی به این سوال اینگونه پاسخ داد و گفت:از سال 68 به بعد روندهایی در کشور پیش رفته که حال ما به اوج آن رسیده ایم مثل سیاست هایی که من اسم آن را میگذارم سیاست سرمایه داری که در همه دولت ها پیگیری شده و منجر به یک مشکل مرکزی شده است. در کشور دو گروه وجود دارد یک طبقه برنده که آینده دارند و کل منابع کشور دست آن هاست و گرانی تاثیری در زندگی آن ها ندارد و یک طبقه بازنده که دائما وقتی گرانی می‌شو د به برنده ها وام میدهند مثلا گرانی بنزین نیم درصد زندگی بالایی هارا تحت تاثیر قرار داده در حالی که این مقدار در طبقه پایین 10 درصد است.
استاد دانشگاه تهران راه حل این مشکلات را این چنین بیان کرد: هنگامی که دعوای کشور بین جناح اصولگرا و اصلاح طلب بر سر استادیوم و حجاب است هیچ مشکلی حل نمیشود در حالی که در خیلی از زمینه ها مثل گرانی بنزین تاسیس مدارس غیر انتفاعی و بیمارستان های خصوصی موافق یکدیگر هستند.
دعوا برود جای اصلی یعنی سر برنده و بازنده نه بر سر سبک زندگی مردم.
بخشی در پاسخ به این اظهارات گفت:
قیمت بنزین باید زیاد شود اگرچه هیچکس خوشش نمی آید اما باید زیاد میشد چون در کشور تورم داریم و قیمت هر چیزی باید افزایش یابد اگر این نباشد دولت در حقوقی که میخواهد به اقای دکتر بدهد میماند اما باید ریشه ای به مسأله نگاه کرد.
در طول 46سال گذشته تولید 2/2افزایش داشته است که نقدینگی ما در مقایسه با آمریکا آلمان فرانسه و برخی کشور های دیگر بیشتر بوده.

طغیانی در ادامه گفت: درتعریف توسعه حتی نخبگان ما در این که به دنبال چی باید باشیم باهم اختلاف نظر دارند و این امر منجر به نگاه های سلیقه ای شده است مساله ما سر این است که ریشه هارا دریابیم الان در اقتصاد ایران ثبات مهم ترین چیز است الان زمان اصلاح قیمت های نسبی نیست. اقتصاد ایران دو مشکل داخلی دارد؛ اول عیوب ساختاری و دوم سو مدیریت در اقتصاد ایران بویژه در دستگاه هایی که عملکرد ان ها در زندگی میلیون ها ادم تاثیر گذار است
اما سوال اخر که درباره فساد اقتصادی و راهکار حل آن بود پاسخ های متفاوتی از هر یک از استادان به دنبال داشت.
مجیدحسینی در این رابطه پاسخ متفاوتی داد و گفت:مشکل کشور ما سو مدیریت نیست اگر دولتمردان ما سیاست هارا خوب اجرا کنند بدبخت تر میشویم خوب است که این ها بی عرضه هستند مثلا سیاست ازادسازی اگر با دقت تر اجرا شود زاغه نشینی سه برابر میشود پس خوب است که این ها بی عرضه هستند وزیر نفت کشور میگوید چون تعداد سرمایه دارن نسبت به کارگران کمتر است پس باید هوای سرمایه دارها را داشته باشیم این وزیر کشوری است که برای مستضعفان انقلاب کرده است.
وی افزود:اقای احمدی نژاد فکر میکرد اگر توزیع درآمد را درست کند اوضاع درست میشود در حالی که تولید درآمد اشتباه بود یعنی تولید درآمد به شیوه های سرمایه داری انجام میشد و توزیع درآمد عادلانه انجام میشد اما اقای روحانی هم تولید درآمد و هم توزیع درامد ناعادلانس.
او راه حل این مشکلات را اصلاح نظام مالیاتی به نفع طبقه بازنده و اصباح سیستم بانک خصوصی که در سال گذشته نقدینگی ایجاد کرده است و از تک تک جیب های ما برداشته شده است را راهکار بیان کرد.

بخشی در این رابطه گفت: ریشه بی عدالتی آن جا مشخص میشود که ببینیم نقدینگی کجا میرود 70درصد از نقدینگی کشور در اختیار 0/08 درصد سپرده هاست ینی کمتر از یک درصد.
این افراد دارند سود سپرده میگیرند از عدد 2300میلیارد تومان نقدینگی 85 درصد حساب های مدت داری است که بانک به آن ها سود میدهد اگر این سود را ندهد نقدینگی را به حرکت در می آورند و قیمت ها به شدت میرود بالا و به مردم فشار وارد میشود بنابراین به آن ها سود 20درصد میدهد که دادنش هم مشکل است چون باعث بیکاری طرف میشود اما راهکار آن است که باید برخی راه های سواستفاده بسته شود مثلا در خرید آپارتمان خالی مالیات وضع شود رو زمین خالی که بلا استفاده باشد مالیات وضع شود در اصفهان مغازه و خانه خالی زیاد داریم اگر زور پشت مالک آپارتمان باشد که نتواند خانه اش را خالی نگه دارد دیگر زور پشت سر مستأجر نیست.
طغیانی نیز نظر خود را این چنین گفت: من با اصلاح نظام مالیاتی به عنوان یک راهکار مهم موافق هستم ما مالیاتی که از تولید میگیریم خیلی بیشتر از کشورهایی است که در آن ها تولید بسیار بیشتر است در مقابل ما از سوداگری هیچ مالیاتی نمیگیریم.
نظام اقتصادی این چنین طراحی شده که تولید را تنبیه میکند و شرایط و مدارک بسیار سختی میگذارد اما در سوداگری هیچ کدام از این ها وجود ندارد.
راهکار اصلاح نظام مالیاتی است که به نفع تولیدو به نفع مردم و به زیان سوداگر و سفته بازان است.