اعجاز خون سلیمانی
صادق صدقگو: مردم دوباره آمدند. همان مردمی که به قول دکتر ظریف: «امنیت کشور وامدارشان است و ما بدون آنها هیچ هستیم.»
همه بودند. افراد مختلف با تفکراتی متنوع و پوشش‌هایی متفاوت. از «همیشه در صحنه»ها تا آنهایی که از الگوهای رسمی حتی در پوشش و گویش پیروی نمی‌کنند، جایی دیده نمی‌شوند و از هر فرصتی برای فاصله گرفتن بهره می‌گیرند. حضوری که ریشه در مقبولیت عام و وجاهت ملی «سرباز وطن» داشت و جلوۀ جدیدی از همبستگی و یکرنگی را به نمایش گذاشت.
همان اتحاد و انسجامی که مطلوب سردار شهید سلیمانی بود و در کلیپ سخنرانی معروفش به آن اشاره داشت:
«من و آدم‌های خودم، من و رفقای خودم، من و مریدای خودم، مداح هستم با مریدای خودم … این بی‌حجابه، این باحجابه، این اینجوریه، اون اونجوریه، این چپه، این راسته، این اصلاح‌طلبه، این اصول‌گراست؛ خوب کی رو می‌خواین حفظ کنین؟ جامعه ما خانواده ماست، مردم ما هستند، بچه‌های ما هستن … من اصلا قبول ندارم در بین بچه حزب اللهی‌ها بگیم این آدم با اون شکل و … همون دختر کم‌حجاب دختر منه، دختر ما و شماست، نه دختر خاص من و شماست، اما جامعه ماست … فقط رابطه حزب‌اللهی با حزب‌اللهی معنا ندارد، رابطه حزب اللهی با کسی که دینش ضعیف است موضوعیت داره، باید این کار را بکنیم.»
«حاج قاسم» دغدغه‌مند ایران و نگران مردمانش بود. 4 دهه در مجاهدت و مبارزه بود و از سویی دیگر، خط کشی های مرسوم داخلی را نیز مردود می‌دانست. او با چنین کارنامه و رویکردی، جایگاهی رفیع و منزلت والا در میان قاطبه مردم کسب بود و «سردار دلها»ی آنان شده بود. تا دیروز، حیات و حضورش پیام‌آور آسایش، امنیت و آرامش برای مردم ایران بود و امروز ممات و عروجش، محور وحدت دلهای همان مردم.
اگر «بود» سلیمانی، سایه مخاطرات نظامی را از سر ایران دور کرد، «نبود» او نیز طیف رنگارنگی از سلایق را در کنار هم جمع کرد و خطر فاصله‌ها را کاهش داد. در مراسم تشییع سردار سلیمانی و یاران شهیدش، دوگانگی‌ها کمرنگ شده بود و پس از مدتها، بار دیگر «ما دوباره ما شدیم» و خلوص نیت و عمل صالح «حاج قاسم» تفاوت‌ها و تقابل‌ها را به وحدت و محبّت تبدیل کرده بود.
بازتولید فرهنگی-اجتماعی «همه با هم» اعجاز خونِ سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی است. اعجازی که ادراک صحیح آن، نه تنها می‌تواند به عنوان مرهمی بر زخم‌های اخیر جامعه تلقی شود بلکه همچون رمز عبوری است که راهگشای ما در گردنه‌های خطیر و حساس خواهد بود. نسخۀ شفابخشی که در این روزگار تیره و تار، رجوع به آن نه صرفاً برای مردم عادی جامعه که در سطح کلان کشور نیز اثرگذار و ثمر بخش است.
سلیمانی سالها جنگید و ما در خوابِ ناز بودیم. ای کاش پاس‌دار این اعجاز او باشیم و بیش از این در خوابِ غفلت نمانیم، خط کشی ها را بر داریم و «همه» شویم. درست مثل دیروز…
منبع: روزنامه شرق