«تاخون» قصه تاخون و انتقام‌هاست
مرتضی احمدی‌نجات/ قصه‌هایی که در زیست‌بوم انسان‌ها روایت می‌شود، همیشه جذاب هستند. به‌ویژه در بستر تاریخ و مهم‌تر آن‌که خودت زایده آن زیست‌بوم باشی.
رمان «تاخون» قصه تاخون و انتقام‌هاست. انتقام تاریخ از آدم‌ها و سرنوشت‌شان. تقدیری که هیچ کس را یارای فرار از آن نیست. روابط پیچیده‌ای از آدم‌ها با راوی‌های متعدد، در سه دوره زمانی تا دوران معاصر.
شخصیت‌های قوام‌یافته، نثر شسته‌ورُفته، عینی‌بودن زمان و مکان، از «تاخون» رمانی ساخته‌است که بشود راحت در یک نشست و بی‌نفس خواند.
«حسین طبسی» در رمان دومش نشان داد که نویسنده خوبی می‌شود. مهندسی رمان را خوب بلد است. در رفت و برگشت‌های پی‌درپی، در فصول متعدد، ما را با سرنوشت و قصه آدم‌هایی آشنا کرد که اسیر دست سرنوشت شده‌اند.
«اویس» شخصیت اصلی داستان است که در بازار میانچال کاشان شاگرد فرش‌فروشی ارباب فرشچی است. در حین روایت قصه ادریس، با شخصیت‌های فرعی و خرده‌روایت‌هایی آشنا می‌شنویم که هر یک پیش‌برنده رمان هستند.
ادریس پزشک یهودی کاشانی، حمید فرشچی، پرستو، و نوغان کله‌پز همه در بستر تاریخ و بوم کاشان در شبکه گسترده‌ای از آدم‌ها پیچ و تاب می‌خورند و در سردترین شب سال وقتی که اخرین ارباب فرشچی در بحبوحه سوختن بازار کاشان به دنیا می‌آید، رمان تمام می‌شود.
تا خون، دومین اثر داستانی «حسین طبسی» تابستان ۹۷ توسط نشر هیلا منتشر شد. نخستین اثر داستانی این نویسنده «گریستگان» بود که حدود یک‌سال پیش از آن منتشر شده‌بود.