جای یک معلول نشستن سخت است
باز هم مناسبتی رسید که برخی به جای بررسی وظایف خود و رفع مسائل و مشکلات مردم به فکر مطرح کردن خود باشند و سعی کنند همهی بیعدالتیها و معایب سازمانی خود را بپوشانند و همه چیز را در حد مدینه فاضله جلوه دهند.
باز هم روز جهانی معلولان، عزیزان من اگر به هر دلیلی نتوانستهاید قدمی در راه خدمت به این قشر بردارید حداقل همه چیز را حل شده جلوه ندهید.
سرپرست آموزش و پرورش به مناسبت روز جهانی معلولین گفته مانعی برای تحصیل معلولان در مدارس عادی وجود ندارد!!!
باید ببینیم مانع از نظر ایشان چیست که وجود ندارد.
آیا این مانع نیست که هنوز برای معلمین دورهای جهت نحوه برخورد با این افراد و نوع آموزش مناسب و نحوه تدریس جهت پیشرفت این افراد وجود ندارد؟
آیا این مانع نیست که سرویس بهداشت ویژه معلولین در این مدارس وجود ندارد؟
آیا این مانع نیست که افرادی با مسئولیت معاونین فرهنگی و مشاورهای در این مدارس استخدام میشوند و از اموال بیت المال حق الزحمه میگیرند ولی نه تنها خودشان آشنا به حقوق معلولین و فرهنگ سازی برخورد با فرد معلول نیستند، برنامهای را در مدارس آموزش و پرورش در این جهت ندارند و حتی برنامه تدوین شدهای جهت آموزش برای دانشآموزان محصل هم از طرف آنان وجود ندارد.
آیا این مانع نیست که فرد معلول از ویلچر خود در سرمای زمستان و در گرمای تابستان بهصورت نشسته آن هم از جنس دختر از پلههای مدرسه پایین بیاید؟
آیا این مانع نیست که یک خانواده علاوه بر محروم بودن از داشتن فرزد سالم از داشتن امکانات آموزشی و وجود آموزش مناسب برای فرزندانشان محروم باشند؟
آیا مانع این نیست که در حال حاضر معلولان جسمی حرکتی در مقطع ابتدایی در کنار معلولان ناشنوا مشغول آموزش باشند و وقتی در کنار صحبتهای خانواده آنان مینشینی میگویند فرزندان ما وقتی به خانه میآیند با زبان اشاره با ما صحبت میکنند و داغ محرومیتهای ما چندبرابر میشود. ضمن اینکه خود فرد معلول در کنار این ناهمگونی دچار تضعیف روحیه میشود و وقتی اعتراض به این اوضاع میشود به این نکته پی میبریم که برای موجه جلوه دادن کار خود یک تست غیر قانونی که فرد معلول جسمی حرکتی دچار ناشنوایی هست بر روی پروندههای آنان گذاشته شده؟
آیا این مانع نیست که وقتی مادر معلول با هزار زحمت فرزند خود را با امید به مدرسه میبرد و با عدم پیشرفت او در این اوضاع مواجه میشود به دلیل عدم امکانات آموزشی و آموزش نامناسب اظهارنظر او در این مورد با بیتوجهی روبرو میشود؟
آیا این مانع نیست که یکی از قوانین و حقوق معلولین این هست که در کنار خود یک معلم یار داشته باشند تا به او کمک کند و آموزش و پرورش میگوید ما نمیتوانیم تامین کنیم و خانواده اگر بخواهد این کار را بکند باید بهصورت شخصی هزینه کند؟
بهتر است صحبتهای معلولان رو گوش دهیم.پای صحبتهای این افراد اگر بنشینیم با هزاران مانع روبرو خواهیم شد که قلم قادر به نگارش آنان نیست چرا که در جایگاه یک معلول نشستن کار سختی است.