دوچرخه‌سواری بانوان و عفت عمومی
چند روز مانده به ۲۲ بهمن و چهلمین سالگرد انقلاب، بنرهایی در ابعاد یک و نیم در دو متر در چندین نقطه‌ی شهر، نصب شد که روی آن نوشته بود:
«دوچرخه‌سواری بانوان در معابر عمومی از مصادیق جریحه‌دار کردن عفت عمومی و جرم است.
خودرو حریم خصوصی نیست، بی‌حجابی در خودرو بی‌حجابی در انظار عمومی است.
سگ‌گردانی علاوه بر اینکه از مظاهر فرهنگ غربی است، می‌تواند مسئولیت مدنی و جزایی داشته باشد.»
این بنرها از طرف «ستاد امربه‌معروف و نهی از منکر شهرستان کاشان» نصب شده است.
متن اطلاعیه را کلمه به کلمه می‌خوانم و پر از پرسش و ابهام می‌شوم!
پرسش‌هایی ازاین‌دست که:
مصادیق «جریحه‌دار کردن عفت عمومی» چیست که دوچرخه‌سواری بانوان یکی از آن‌هاست؟
حریم خصوصی چه ویژگی‌هایی دارد که خودرو شخصی جزء آن محسوب نمی‌شود؟
مظاهر فرهنگ غرب و مسئولیت مدنی و جزایی دقیقاً چیست و از کجا تبیین می‌شود؟!
و بالاخره مهم‌ترین سؤالم این است که حوزه وظایف و اختیارات ستاد امربه‌معروف و نهی منکر، تعیین و تبیین مبانی قانون است یا خیر؟!
محور اصلی این یادداشت، بند اول اطلاعیه در خصوص دوچرخه‌سواری بانوان است. دراین‌باره، نخست صلاح دیدم که دیدگاه تخصصی یک کارشناس حقوق را در خصوص مصادیق جریحه‌دار شدن عفت عمومی جویا شوم: «در کشور ما مصادیقی که بر اساس مصلحت یا نظرات شخصی تعیین می‌شود، بر صریح قانون ترجیح و برتری دارد، اینجا هم نوشته: «مصداق» جریحه‌دار کردن… و لابد کسی که این اطلاعیه را نوشته، مصلحت را این‌گونه می‌پنداشته و کاری به قوانین هم نداشته است وگرنه راجع به دوچرخه‌سواری و موتورسواری بانوان، هیچ منع قانونی نداریم.»
این کارشناس حقوق در ادامه درباره مصادیق جریحه‌دارشان عفت عمومی می‌گوید: «هر عمل و اقدامی که عصمت و عفت نوع انسان را جریحه‌دار می‌سازد؛ مانند بوسیدن، لمس‌کردن بدن و نمایاندن (!!!) آن از مصادیق ماده ۶۳۷ قانون مدنی ایران است.» (یعنی واقعاً «نمایاندن بدن» است که برای دوچرخه‌سواری و موتورسواری بانوان، حرمت ایجاد کرده!؟)
چه خوب است افرادی که به انتشار چنین موهوماتی همت گمارده‌اند، بدانند که ترویج چنین تفکرات سخت‌گیرانه و متعصبانه‌ی سرشار از جمود فکری، نه‌تنها به نهادینه‌کردن دین‌داری و قواعد آن در این جامعه کمک نخواهد کرد، بلکه به‌شدت اثر معکوس خواهد داشت.
بعد از نصب چنین بنری، با چنین محتوایی بی‌اساس، یک زوج جوان دوچرخه‌سوار که از قضا، یکی از آن‌ها، مربی دوچرخه‌سواری هم هست، پای تابلو عکس گرفتند و در صفحه اینستاگرام خود ذیل آن این‌گونه نوشتند: «جرم، شمایی هستید که با این اظهارنظرهای تند و بی‌پایه و اساستان، هرروز جوانان این مرزوبوم را از انقلاب بزرگی که پدرانمان انجام دادند دورتر می‌کنید؛ و از آن بدتر اینکه از تمام تریبون‌های کشور علیه اسلام و انقلاب سوءاستفاده می‌کنید. امربه‌معروف و نهی از منکری که پیامبر و امامان گفتند این بود!؟ اسلام هراسی شما عزیزان مایه شرمساری است…»
در بحبوحه‌ی انواع و اقسام پویش‌هایی که تلاش می‌کند به محیط‌زیست کمک کند و آلودگی هوا را کم کند و مصرف بنزین را کاهش دهد و در روزهایی که خبر پیوستن مدیران ارشد کشوری، شهرداران و سلبریتی‌ها، به چنین پویش‌هایی ازجمله «سه‌شنبه‌های بدون خودرو» همه‌جا را پر می‌کند، آن‌وقت در شهر ما، عده‌ای تصمیم می‌گیرند که اعلام کنند دوچرخه‌سواری بانوان ممنوع است! چون عفت عمومی جریحه‌دار خواهد شد! و جرم رخ داده است!
آیا حقیقتاً معضل قابل تذکر دیگری در این اجتماع خُرد شهر رؤیت نمی‌شود که موضوع دوچرخه‌سواری بانوان آن‌قدر برای حفظ دین و حفظ قداست عفت عمومی باید مطرح شود؟! آیا واقعاً رکاب‌زدن چند بانو، آن‌هم با رعایت همه شئونات اسلامی، می‌تواند بنیان و اساس دین و مذهب را متزلزل کند؟! آیا موضوع دیگری نبود که مراتب نگرانی خاطر بانیان دین‌داری را فراهم آورده باشد که اقدامی شبیه همین انتخاب انجام دهند؟!
صرف‌نظر از اینکه چنین اطلاعیه‌ای از هیچ‌گونه وجاهت قانونی برخوردار نیست، ولی متأسفانه تأثیرگذاری منفی خود را خواهد داشت؛ چون نگارنده متن که خود ده سال است رکاب می‌زند، همیشه از سوی هم‌جنسان خودش تحسین‌شده است و مایه‌ی حسرت دیگر بانوان بوده که چرا ما تابه‌حال همت نکرده‌ایم. اکنون و با چنین رویکردی که این حرکت ورزشی که برای نشاط بانوان شهر بسی کمک‌کننده است، به‌عنوان عامل جریحه‌دارشان عفت عمومی و همچنین جرم معرفی می‌شود، قطعاً اندک رغبت را نیز در دختران و بانوان شهر از بین خواهد برد!
مرضیه گیلاسی
کاشان نیوز
با اندکی تغییر