سنجۀ انصاف و آیین مسلمانی
صادق صدقگو: کسانی که دانشجوی او بوده‌اند یا مشی و مرام وی را می‌شناسند به خوبی می‌دانند که «سید علی ثابت» تخصص محور است و نگاهی متعهدانه و خردمندانه بر حوزۀ تخصصی خود دارد. نگاهی که از پرورش دانشجو تا اجرا و نظارت بر پروژه‌های عمرانی، بر افکار و رفتار او سایه افکنده و از این رو، در حوزه تخصصی‌اش با همه «رو راست» و «بدون تعارف» است.
دکتر ثابت در مصاحبه اخیر خود در خصوص تحلیل فنی و تشریح روند مطالعاتی طرح پروژۀ زیرگذر میدان مدخل شهر، مخالفان را «بدون پشتوانه علمی» و انتقادات آنها را نوعی «سیاسی بازی» می‌داند و عواقب اخروی این نوع رفتارهای «غیر خدایی» را به آنان یادآور می‌شود.
این دیدگاه او، یادآور سخن ماندگار شهید دکتر چمران است که در پاسخ به کسانی که مدعی بودند تقوا از تخصص لازم‌تر است، می‌گفت: «آنکس که تخصص ندارد و کاری را می پذیرد، بی‌تقواست.»
و شاید این نوع نگاه عمیق و زیبای او به حوادث پیرامونی بود که امام خمینی در توصیفش گفت: «هنر آن است که بىهیاهوهاى سیاسى و خودنمایی‌هاى شیطانى براى خدا به جهاد برخیزد و خود را فداى هدف کند نه هوا.»
سیاست‌زدگی در مدیریت، فقدان پشتوانه علمی و نگاه تخصصی در اجرا، عاملی بر رفتار، گفتار و کردار خسارت‌بار است که می‌تواند منتخب ما در شورای شهر را به ورطه بی‌ثباتی بیفکند که بدون بهره‌گیری از نگاه جامع و تحلیلی و یا ارائه مستنداتی از چگونگی «بررسی عالمانه» خود، «بار دیگر» چرخشی 180درجه‌ای را تجربه کند.
چرخشی که علاوه بر تشکیک بر توانمندی او در مدیریت بر پارلمان شهری (اذعان به چنین اشتباه بزرگی و امکان تکرار اشتباهات خسارت‌بار دیگر)، مستندات فنی و پشتوانه‌ای کارشناسی بر صحت ادعاهای وی وجود ندارد که درخواست ارجاع مجدد این پروژه به شورای تأمین و شورای ترافیک صحتی بر این مدعاست.
در تحلیل موضع‌گیری‌های اخیر رئیس شورای اسلامی شهر کاشان، انتساب خانوادگی وی به بیت محترم و شریف «رسول‌زاده» قضاوت را دشوارتر می‌کند. قضاوتی که فارغ از خط‌کشی‌های مرسوم سیاسی، راستگویی و امانت‌داری را به نظاره می‌نشیند و سنجۀ انصاف را محک میزند.
سنجه و محکی که به من یادآور می‌شود که منتخب من در شورای اسلامی شهر کاشان، اگر نظرات خود را در این خصوص کارشناسی و دلایلش را نیز تخصصی می‌داند و حقاً و منطقاً اعلام موافقت با این پروژه و امضای مستندات اجرای آن را «اشتباه» می‌داند، «رسول‌زاده» بودنِ او حکم می‌کند که در گام نخست، هزینه‌های مالی و خسارت تحمیلی از این تشخیص نادرست خود را به بیت المال مسلمین (حساب شهرداری کاشان) بازگرداند که در آیین ما، راستگويى و امانتدارى بر زيادى نماز و روزه و حج و احسان و مناجات شبانه ارجح است:
لَا تَنْظُرُوا إِلَى كَثْرَةِ صَلَاتِهِمْ وَ صَوْمِهِمْ وَ كَثْرَةِ الْحَجِّ وَ الْمَعْرُوفِ وَ طَنْطَنَتِهِمْ بِاللَّيْلِ، وَ لَكِنِ انْظُرُوا إِلَى صِدْقِ الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَة (بحارالأنوار. ج 72، ص 114، ح 5)