فرهنگ رمضان در کاشان/رؤیت هلال ماه
علی‌اصغر شاطری ــ در منطقه فرهنگی کاشان به‌ویژه در گذشته که ارتباط جمعی مانند رادیو و تلویزیون و خبرگزاری و اینترنت نبود، و آگاه‌شدن از حلول ماه مبارک رمضان سخت بود، مردم به پشت‌بام خانه‌ها یا مناطق و تپه‌های اطراف شهر می‌رفتند و به دقت در آسمان به جستجوی هلال ماه می‌گشتند.
مردم قمصر با خود یک کلام الله مجید، یک آینه و یک سینی که داخل آن ظرف آب با کمی سبزی و گلاب‌پاش پر از گلاب بود، می‌بردند و رو به قبله می‌نشستند و سعی می‌کردند ماه را در آینه ببینند.
به محض دیدن ماه، شخص با سوادی، با صدای رسا سوره «یاسین» را قرائت می‌کرد و دیگران آهسته با او این سوره را هم‌خوانی می‌کردند.
بعد یک حمد و قل‌هوالله قرائت می‌کردند و چند صلوات می‌فرستادند و بر روی خود و خانواده گلاب می‌پاشیدند و سرانجام جرعه‌ای از آب و سبزی را می‌نوشیدند.
عقیده داشتند خوردن آن آب و سبزی به آن‌ها نیروی قناعت می‌دهد و موفق می‌شوند بدون ناراحتی ماه رمضان را روزه بگیرند.
پس از این اعمال، یک نفر طبل می‌زد تا اگر کسانی موفق به دیدن ماه نشده‌بودند، مطلع شوند.
ناگفته نماند پس از رؤیت هلال، چشمشان را می‌بندند و سپس بر قرآن مجید، انگشتر عقیق، آب، سبزه یا روی سادات می‌گشایند و صلوات می‌فرستند تا آن ماه را به میمنت آغاز کنند و تا پایان ماه از عهده اجرای فرامین حق برآیند.
منبع: کانال کاشان‌شناسی با اندکی تغییر