میراث‌دارِ پدر
صادق صدقگو: از آن روز، بیست و اندی سال گذشته است. صبح تاسوعا بود و «حاج اصغر فتاحی» روی چهارپایه مداحی رفت و به عادت همه مداحان اهلبیت(ع)، کاغذ شعرهایش را بیرون آورد. بچه های هیات مشغول عزاداری بودیم که حاج اصغر گفت: «این شعرها سینۀ تَر میخواد، یعنی میشه سینه زد و گریه کرد، بیتها و مصراعهاش خودش مداحی میکنه برا شما. خدا سلامتی بده به جعفرآقای رسول‌زاده مون که همین الان شعرها رو با چشمان اشکبارش به من داد وگفت: همین امروز سرودم و… یا علی.»
حاج اصغر شروع به مداحی کرد و در میانه سینه‌زنی، مرد لاغر اندام و میانسالی را دیدم که در گوشه بازار، به دوچرخه رالۀ قدیمی تکیه داده و سرش را به دیوار گذاشته و شعرها را همراه حاج اصغر می‌خواند و اشک امانش نمی‌داد.
همان مردی بود که در جلسات یاحسین(ع) پشت تریبون می‌رفت و ما نوجوانانی که فقط برای مداحی به جلسات صبح جمعه می‌رفتیم، حوصله‌ای برای شنیدن شعر نداشتیم و فقط «های های» و «وای وای» مداحان، شور و هیجان ما را تخلیه می‌کرد.
و اینجا بود که «حاج جعفر» را شناختم.
مردی به غایت متواضع و فروتن كه اگر كسی او را نشناسد، هرگز باور نمي‌كند كه با «چهره ماندگار» ادبیات آیینی کشور روبه‌روست. فردی که تا کنون بیش از 300 عنوان کتاب از اشعارش – که بخش قابل توجهی از آنها اختصاص به مدایح و مراثی اهلبیت (ع) دارد – منتشر شده اما شهوتِ شُهرت، بین او و شرافت فاصله‌ای نینداخته است.
شاعری مهربان و مشفق، بی‌ادعا و بدون توقع که تزویر و تظاهر، نفاق و سالوس در قاموس شخصیت او راهی ندارد، «فرهنگ» را برای خود همچون پله‌ای برای کسب نام و نان نکرده است و خانه‌ای ساده در انتهای بن بستی در خیابان مدرس، تنها دارایی دنیوی‌اش و حجتی بر منزلت فکری و مرتبت فرهنگی اوست.
«جعفر رسول‌زاده» از جنس «فرهنگ» است و حتی در مرثیه‌سرایی نیز به دور از ترویج افراطی‌گری، «فرهنگ‌سازی» کرده و در شورآفرینی، از شعور حسینی (ع) غفلت نمی‌کند.
در روزگاری که بروز رفتارهایی از «علی رسول‌زاده» – به عنوان یک فرهنگی بازنشسته – انتقادات شدیدی را در میان فرهیختگان خصوصاً اصحاب فرهنگ و هنر شهرمان بر انگیخته است، می‌توان ادعا کرد که «حاج جعفر» سهم بیشتری از میراث معنوی و ماندگار پدر بزرگوارش «حاج محمد آقا» را به ارث برده است. پدری که ممکن است همۀ کارهایش بدون عیب و نقص نباشد اما هزاران خاطرۀ نیک در دل مردمان شهرمان به یادگار گذاشته و این «حاج جعفر» است که می‌تواند یاد و نام «حاج محمدآقا» را بیش از پیش زنده نگه‌دارد.
و امروز زادروز «حاج جعفر» پسر «حاج محمدآقا» است.
چهره ماندگار و شاعر آیینی شاخص کشوری که (همچون ده‌ها استاد دیگر از همشهریان‌مان) اگر در کاشان نبود، قدر میدید و بر صدر می‌نشست اما شاید جبر روزگار بود در کاشان بماند تا نه در گفتار که در پندار و کردار نیز نام پدرش را زنده نگه‌دارد.
آری؛
زنده است کسی که در دیارش
مانَد پسری به یادگارش