روحیه! نیازِ اینِ لحظاتِ دشوارِ مردم *

صادق صدقگو : مسئولیت اجتماعی افراد شامل موضوعاتی مرتبط با رفتار، تخصص و توانمندی شان در محیط اجتماعی بوده و فراتر از قلمروهای صرفاً کارکردی-وظیفه ای است که به طور سنتی به آنها مرتبط است که بدان وسیله درآمدی کسب می کنند.

این مفهوم فراتر از بدست آوردن سود اقتصادی صرف است و عاملی برای توسعه و پیشرفت و همچنین بهبود وضعیت رفاه اجتماعی و ارتقا سطح فرهنگ در جامعه محسوب می شود.

در یک جمله می توان مسئولیت پذیری اجتماعی را مجموعه فعالیتهای دانست که انتفاع مادی یا معنوی برای شخص یا سازمان متبوعش ندارد اما جامعه پیرامونی اش از فعالیت و تلاش او بهره گیری کرده و منتفع می شود. فعالیتهایی که می توان آنها را خصوصاً در حوزه فرهنگی و اجتماعی تعبیر و تفسیر کرد.

با تفسیر فوق، حس «مسئولیت پذیری اجتماعی» پیش از سایر اقشار جامعه، متوجه «نخبگان جامعه» است. نخبگانی که می توان بیش از سایر سازمانها و نهادها، آنها را در دانشگاهها و مراکز علمی و تحقیقاتی یافت.

شهروندان کاشانی به راحتی می توانند قضاوت کنند که اوضاع فرهنگی-اجتماعی این منطقه و روند توسعه و پیشرفت آن به چه میزان متناسب با پتانسیلها و ظرفیتهای آن است. پتانسیلها و ظرفیتهایی که یکی از آنها استقرار 16 واحد دانشگاهی دولتی و غیر دولتی با چند صد عضو هیات علمی، استاد تمام وقت و پاره وقت است.

اساتید فاضل و بزرگواری که تخصص و تجربه آنها در حوزه های مختلف می تواند به مثابه شاه کلیدی محسوب شوند که به راحتی قفل و زنجیرها را را از پای آبادانی و سازندگی کاشان باز کرده و روند توسعه و پیشرفت را سرعت ببخشند.

به راستی، فارغ از مباحث تئوریک و افتخار آفرینی در چهارچوب شرح وظایف مصوبِ ستادی (آموزش و پژوهش) اساتید و متفکرین دانشگاهی چه نقش اثرگذار، قابل رویت و ملموسی در حل مشکلات عمومی و معضلات شهری داشته اند؟ و آیا این فعالیتها به نسبت و میزانی که از ایشان به عنوان «نخبگان جامعه» انتظار می رود، صورت پذیرفته است؟

🔰 این فیلم را ببینید. دانشگاه‌های منطقه کاشان، چند «شفیعی کدکنی» و چند استاد با این تعریف او  دارد !؟

*این یادداشت در کاریز مدیا (karizmedia) ، کانال تلگرامی نویسنده منتشر شده است.