ادب مرد به ز دولت اوست

صادق صدقگو: هنوز جوهر تعهّد «مصطفی» در دفتر مدرسۀ ما خشک نشده بود، که دوباره از کلاس اخراج شد. همکلاسی بانمک و در عین حال شرورم، در پاسخ به ناظم مدرسه که «تو مگر تعهد ندادی صدای جانور در نیاوری!؟» گفته بود: «من فقط در تعهدم نوشته بودم، صدای بزغاله در نمی آورم و الان صدای خروس در آوردم!»

او هیچ علاقه‌ای به درس خواندن نداشت و برای همین با هوچی‌گری در کلاس درس و مجادله با این و آن در زنگ تفریح، می خواست خودی نشان دهد و در نقش قُلدر مدرسه، همه کاره باشد و بقیه را بترساند تا نوچه و همراه او باشند.

 

این روایت از ماجرای تعهّد مصطفی، تقریباً شبیه حکایت آن عضو محترم شورای شهر است که هنوز یک هفته از نشست مشترک گروه 4+1 شورای شهر با ریاست محترم دادگستری کاشان نگذشته است که به شورای مشورتی هنرمندان گیر می‌دهد و صدای فریادش بر سر خانم خبرنگار مشکات آنلاین، از ساختمان شورای شهر تا همان میدانِ مدخل‌شهرِ پرماجرا می رود که : «برو دنبال کارت!»

دستور جلسۀ نمایندۀ عالی دستگاه قضا در کاشان با مخالفان شهردار، در ظاهر با هدف پایان بخشیدن به اشکال‌تراشی و سنگ اندازی‌ها در اجرای پروژه زیرگذر بود (به دلیل سیر مراحل قانونی) اما شنیده‌های موثق حاکی از آن است که در این جلسه به صورت ضمنی، اعضای گروه 4+1 شورای شهر به همدلی و هم‌افزایی دعوت شده‌اند تا با رفتاری متعهدانه و رعایت اصول اخلاقی، آرامش عمومی شهر خدشه دار نشود و در پرتو این انسجام و اتحاد، خدمت رسانی به شهروندان شتاب بیشتری گرفته و استمرار یابد.

 

علی هاشمی طاهری از 9 اردیبهشت سال 82 به شورای شهر کاشان وارد شده و در کنار قریب به 16 سال خدمت صادقانه، مدرک کارشناسی و کارشناسی‌ارشد خود را هم گرفته است! پس به خوبی می داند که نا آرامی و تنش، توسعه و سازندگی شهر را به محاق می برد و دسته کشی و سنگ اندازی، فردای بهتری را برای مردم کاشان رقم نخواهد زد.

 

اینکه با این مشی و مرام، چه کسی باید برود دنبال کارش، در سال 1400 معلوم خواهد شد؛ اما او با چنین رفتار غیر اخلاقی و ادبیات کوچه‌بازاری، چگونه سودای نشستن بر کرسی ریاست و یا نایب رئیسی شورای شهر کاشان را در سر می پروراند؟ آیا این موضوع باعث تنزل جایگاه تاریخی و فرهنگی دیار 7 هزار سالۀ سیلک نیست؟ و فارغ از همه این مباحث آیا این نوع رفتار غیر متعارف، عجیب و غیر منتظره، باعث وهن جامعۀ ایثارگری در انظار عموم نیست؟

 

نه در کسوت یک ایثارگر که به عنوان یک هم‌رشته‌ای در دانشگاه، او را به آموخته های گذشته، نه در مقطع کارشناسی ارشدش از دانشگاه آزاد نراق (که با بوسیدن دست استاد در جلسه دفاعیه پایان نامه همراه شد و شرح آن در این مجال نمی‌گنجد) که به همان آموخته‌های مقطع دیپلم‌اش حوالت می دهم که: «ادب مرد به ز دولت اوست»
تا مردم دیار فرهنگ و ادب 2 سال دیگر به او بگویند که چه کسی باید برود پی کارش!

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.