مشکات نیوز: «محمد رضا پرکاس» کارشناس و مربی ایرانی فعال در فوتبال آلمان در یادداشتی به تحلیل بازی ایران و قطر پرداخته است.

نیمه اول

تيم قطر با سیستم 1.4.5.1 و تیم ایران با سیستم 1.4.4.1.1 بازی را شروع کرد و هرچند که با دیدن ترکیب این تصور میرفت که با دو مهاجم ثابت حرکت میکنیم. ولی به تناوب و البته بیشتر طارمی در جلوی خط هافبک متمایل به چپ بازی میکرد.  هر دو تیم از وسط زمین همدیگر را پرس میکردند و نفوذ از جناحین را در تاکتیک هجومی مد نظر داشتند و البته با دو شیوه مختلف.

تیم ایران، از خط دفاع با ارسالهای  بلند و مستقیم این تاکتیک را اجرا میکرد و در مقابل قطرها با کارهای ترکیبی و به گردش در آوردن توپ در زمین ایران خود را به جناحین  میرساندند و این دو روش نکاتی را در بر داشت که به آن میپردازیم.

دلیل ارسالها مستقیم ایران به خاطر عدم فضا سازی خط هافبک ما و همچنین عدم جاگیری مناسب برای دریافت توپ،  مضافا خط هافبک قطری با قرار گرفتن شش بازیکن در وسط زمین ( در حالت دفاع تیمی) و جابجایی عرضی خوب ،  باعث میگردید که ایران به بازی مستقیم روی آورد که با اینکار تقریبا خط هافبک ما از جو بازی خارج میشود و آنها باید بعد از ارسالها بلند خود را به سرعت به بازیکن صاحب توپ برسانند و چون خط دفاع سرعت جابجایی خوبی نداشت یک خلع ایجاد میشد و این به کار ترکیبی و پاسکاری قطریهابعد از دریافت توپ کمک میکرد و نتیجه بعدی آن کم تعداد بودن در حملات برای ایران و میتوان گفت ایران حمله سریع را ترجیح میداد و در مقابل تیم حریف حمله منطقه ای .

بازی های مستقیم و دوندگی بدون توپ خط هافبک ایران بصورت طولی و مسافت زیاد  باعث شده بود در کار ارتباطی بین خط حمله و خط دفاع ما را به خوبی انجام ندهند و این بود که اکثر توپهای دوم برگشتی چه از جانب مدافعان ما و چه حریف به خط وسط قطریها برسد و خط هافبک ما تقریبا جا بماند ، تکنیک خط هافبک حریف بر ایران برتری نسبی داشت و این به خاطر جابجایی بازیکنان و فضا سازی و بازی ترکیبی بود.

با توجه به قدرت هوایی سردار و تکنیک حمل توپ او و طارمی در وضعیت  یک در مقابل یک،  کمتر آنها را در این موقعیتها قرار دادیم و البته هرچند تیم قطر کمتر بین خط دفاع و دروازه خود فاصله ایجاد میکرد تا توپهای ارسالی به پشت مدافعان آنها برود و یعنی اینکه آنها خوب سردار و طارمی را آنالیز کرده بودند و اگر ایران بازی را بصورت منطقه ای به جناحین حریف میکشاند و ارسالها متنوع  ( کوتاه – بلند و یا سرعتی) انجام میشد،  بیشتر از خصوصیات مهاجمان خود میتوانست سود ببرد و این پتانسیل را دارد و باید به این روش و تاکتیک تاکید شود و به دفعات انجام گردد (متناسب با وضعیت خط دفاع حریف در جاگیری عرضی).

قطری‌ها درحملات پر تعدادتر بودند چون حمله منطقه ای را بکار گرفتند.

در نیمه اول هر دو تیم مرکز خط دفاعی خود را با برتری عددی خوب پوشش داده بودند و از پاس‌های عمقی و نفوذ فردی از این منطقه جلوگیری کردند.

نیمه دوم

تیم ما بیشتر در زمین حریف حضور پیدا کرد و این به لطف حرکات پا به توپ سردار، جهانبخش و دژاگه بود نه پاس‌های ترکیبی؛ اما باعث شد بازی و گردش توپ در دو نیمه زمین معتادل‌تر شود. البته تیم قطر هم بازتر بازی می‌کرد  و این فرصت خوبی شد برای حرکات پا به توپ تیم ایران.

در این نیمه با توجه به اینکه یکی از هافبکهای دفاعی ما ( آندو و عزت اللهی) به تناوب در جلو دفاع و تقریبا نزدیک به آنها بازی می‌کرد و همچنین دفاع کنارها برای ارسال از جناحین بیشتر جلو می‌کشیدند، تیم قطر برای حملات از ارسالها بلند به جناحین و پشت دفاع های کناری استفاده می‌کرد و کمتر حمله منطقه‌ای همچون نیمه اول را در دستور کار داشت و برعکس تیم ما با نفرات بیشتری در حملات بود و با تعویض‌های خود اولا به حالت 4.4.2 تبدیل شدیم  ( باعث شد دفاع‌های کناری قطر کمتر جلو بکشند)  و با عقب کشیدن آندو و پوشش مرکز دفاع عملا جناحین ما آزادتر شدند و فشار ایران رفته رفته بیشتر شد و در گل اول حضور پر تعداد بازیکنان در نیمه قطر باعث گردید که پاس روبه عقب مدافعان قطری برای دروازبان براثر پرسینگ خوب تیم ما،  با دفع  اشتباه دروازبان آنها گل اول را برای ما به ارمغان بیاورد و در ادامه بال‌های ایران با بازی شدن در عرض و نیمه حریف،  فشردگی تیم حریف را کمتر کردند  و در یک حرکت زیبای تکنیکی بوسیله جهانبخش  توانست به گل دوم دست پیدا کند.

در مجموع ایران نیمه دوم بهتر بازی کرد. چون مالکیت توپ و گردش آن را بیشتر در زمین حریف انجام می‌داد و همچنین تیم قطر در آغاز وقت اضافه سعی داشت با بازی تاخیری مساوی را بگیرد که این حرکت با پرسینگ خوب تیم ایران در زمین حریف به ضرر قطری‌ها تمام شد.

یک نکته خیلی خوب در تیم قطر این بود که بعد از ورود امیری که سرعتی است، مربی قطر با  آوردن بازیکن شماره 2  سعی کرد امیری را خنثی کرده و همچنین آن جناح را ببندد  که خوب هم این کار انجام شد و نشان می‌دهد آنها نفرات مارا تک به تک از نطر خصوصیات فردی آنالیز کرده بودند مثل نیمه اول در رابطه با آزمون و طارمی ، هر چند که توانایی طارمی در پست جدید تحلیل رفته بود.