ورزشگاه مردانه ؟! این هجویات به نظام نمی‌چسبد
مشکات آنلاین – مهدی سلطانی‌راد: این روزها و در فضای غبارآلود مرگ تلخ سحر خدایاری، خوانش برخی تحلیل‌های متصلبانه و به نام روشنگری، آدمی را عجیب در این اندیشه فرومی‌برد که حقیقتاً خاستگاه و ریشه این تحلیل‌ها و برداشت‌های کاریکاتوری از حقوق زنان ایرانی با رنگ و لعاب شبه ارزشی کجاست؟
نوشته‌اند« بدونید اونایی که دنبال ورود زنان به ورزشگاه مردانه هستند دنبال رفع تبعیض نیستند دنبال فریب جامعه و مطامع حیوانی خود هستند.» !!! خدا کند این نوع تحلیل‌ها هیچ‌گاه قدرت اجرایی پیدا نکند وگرنه بازار، اداره، سینما، سالن تئاتر، کوچه و خیابان و .. ده‌ها مکان عمومی دیگر اگر زبان‌مان لال «مردانه» شود آن‌وقت دیگر با چه رویی جلوی دروهمسایه شعار بدهیم که در مملکتمان اصولاً افسانه تبعیض و ظلم جنسیتی محلی از اعراب ندارد؟!
ما تا به یاد داریم ورزشگاه‌های کشورمان را هیچ‌گاه 30 هزار پسری! یا 100 هزار مردی !! نخوانده‌اند و همیشه گفته‌اند 30 هزارنفری یا 100 هزارنفری، تراوش «ورزشگاه مردانه» هم لابد از آن نوع آتش به اختیاری‌هاست که نا غافل و یکهو و از روی بی‌دانشی و عدم قوه تحلیل حتی در ابتدایی‌ترین سطح خود، به‌قول‌معروف ماست را می‌ریزد قاطی قیمه و ایضاً آدمی را به تبسمی تلخ گون وا‌می‌دارد.
عزیزان جان؛ این چه قوه تحلیلی است که اصرار دارید دختران این مملکت در لابه‌لای علایقشان، طرفدار قرمز و آبی نباشند و به‌جایش بروند بازی تیم‌های هم‌جنس خود را ببینند که هیچ انگیزه‌ای برای شور و تشویق و فریاد زدن در آن نیست؟! آیا به‌زعم شما مثلاً اگر یک روز تماشای نمایشی از بهرام بیضایی و محمد رحمانیان و دکتر علی رفیعی به هر دلیلی قدغن شد، برای اثبات علاقه‌مان به تئاتر باید برویم نمایش شاد و موزیکال شنگول‌ومنگول و گرگ ناقلا و روباه بلا را ببینیم ؟!!!
«ورزشگاه مردانه» نه دیدگاه قشری و دگم نظام است و نه آن‌کس که می‌خواهد زنان این مُلک بدون حاشیه و جنجال‌آفرینی به یکی از مطالبات مشروع خود برسند، دنبال فریب جامعه و مطامع حیوانی خود است. راقم این سطور از گردانندگان کانال غیررسمی سید جواد ساداتی نژاد تقاضامند است در بیان تحلیل‌های شبه انقلابی و ارزشی خود دقتی بیش از این مبذول فرمایند.