در کارگاه «راه و رسم سفر با کودکان» چه گذشت؟
۳۵ نفر از فعالان و علاقهمندان گردشگری کودک در کارگاهی با عنوان «راه و رسم سفر» که در خانه موزه عروسک و اسباببازی برگزار شد، تجربههای خود در این زمینه را در دو روز به اشتراک گذاشتند.
به گزارش ایسنا، «پویا نیکجو» به عنوان طراح تجربه کاوشگری در طبیعت برای کودکان و تسهیلگر کارگاه در نخستین روز برنامه که با بازدید از روستای «مرق» در نزدیکی کاشان شروع شد، درباره راه رسم و ملزومات سفرهای طبیعتگردی با کودکان، گفتوگو کرد.
کارگاه دوم طراحی بازی و قصه در بافتها و بناهای تاریخی بود که در باغ جهانی فین برگزارشد و شرکتکنندگان با تسهیلگری امیرسهرابی بهصورت عملی فعالیتهایی نظیر بازی و نمایش و قصه را برای روایت کودکانه از باغ فین طراحی کردند.
کارگاه سوم نیز به موضوع کودک، موزه و فرهنگ پرداخت و مسعود ناصری مدیر موزه عروسک و فرهنگ کارگاه را هدایت کرد.
پس از ارائه مبانی موضوع و تجربههای ایران و جهان شرکتکنندگان در قالب گروههای چند نفره سناریوی بازدید کودکان از موزه را از ورود تا خروج طراحی و اجرا کردند.
بخش مهم دیگر این رویداد، نشست هماندیشی «چالشها و فرصتهای گردشگری کودک» بود.
یک کارشناس گردشگری در کارگاه «راه و رسم سفر با کودکان» گفت: هنوز گردشگری در کشور ما به درستی شناخته نشده است. گردشگری یک “حق” و یک “مسئولیت” است که باید برای فرزندانمان هم قایل باشیم.
نورآقایی گردشگری را یک اتفاق پستمدرن در دنیای مدرن امروز دانست و گفت: واژه «فرزند» از دو واژه “فِرَ” به معنای نیروی پیشبرنده و “زند” به معنای زندگی، ساخته شده یعنی کودک یا فرزند ما قرار است زندگی ما را پیش ببرد. بنابراین باید در مورد وسعت گردشگری صحبت کنیم تا وقتی از گردشگری کودک حرف میزنیم، ذهنمان فقط معطوف دیدن یک مکان فرهنگی یا جاذبه طبیعی نشود.
به گفته این راهنمای گردشگری، کاشان به دلیل فعالیتهای خلاقانه بسیارش در حوزههای مختلف از جمله گردشگری کودک، فارغ از هفت تقسیمبندی که شبکه شهرهای خلاق یونسکو اعلام کرده، میتواند عنوان کلی «شهر خلاق» را از آن خود کند.
در ادامه این جلسه که در «مهینستان راهب» برگزار شد، شرکتکنندگان در کارگاه دو روزه «راه و رسم سفر با کودکان» به گفتوگو درباره مشکلات و راهکارهای تسهیل گردشگری کودک پرداختند.
نیلوفر رضابندهلو، یکی دیگر از تسهیلگران نشست، با اشاره به تجاربی که از سفر با دو کودکش داشته، بر نقش کودکان در برنامهریزی و تعیین مسیر سفر تاکید کرد و گفت: بعضی از خانوادهها در سفر به کودک رشوه میدهند تا همراه شوند. یعنی مثلا به فرزندشان میگویند تحمل کن این بنای تاریخی را هم ببینیم بعد میرویم بستنی میخوریم. انگار با یک دست بچه را میکشند و با یک دست چمدان را! بچه سفر کرده ولی آیا جهانبینیاش هم افزایش یافته یا فقط خسته شده؟
او بیان کرد: در اصفهان قبل از آن که دو کودکش را به دیدن مسجد شیخ لطفالله ببرد، یک برنامه تجربه محور برای بچهها ترتیب داده به این صورت که از کارگاه کاشیسازی دیدن کردهاند و خودشان طی یک نیمروز، طرح زدهاند، رنگ کردهاند و کاشی هفت رنگ از کوره درآمدهشان را ساختهاند. در مرحله بعد بچهها برای اولین بار به دیدار مسجد شیخ لطفالله رفتهاند و هر دو متحیر ماندهاند و پر از سوال؛ تجربهای که هیچ وقت نمیتوانستند از طریق گفتوگوی ساده درباره عظمت معماری بنا درکش کنند.
بنفشه فراهانی نیز در این جلسه با اشاره به تجربه دودههایاش از گردشگری گفت: همیشه وقتی صحبت از میانگین سنی گردشگران ورودی ایران میشد، از سن ۵۰ تا ۶۰ سال یاد میکردند. نخستینباری که من راهنمای گردشگری یک گروه چهارنفره پدر و مادر و بچههایشان بودم، تقریباً تور از دستم خارج شد و زنگ خطری بود برایم که متوجه باشم رنج سنی گردشگران خارجی ایران تغییر کرده و ما هم باید تورگردانی را تغییر دهیم.
رامتین علیپور که تجربه اجرای تورهای کودک را داشت درباره چالشها و مشکلات این حوزه از جمله بیمه، هزینه های بالای اجرای تور نشست را ادامه داد.