کاشان و عایدی تقریبا هیچ در یک میزبانی
میزبانی که فقط میزبان بود! این شاید بهترین تعبیر برای شهری باشد که از شنبه 17 آذر به مدت یک هفته پذیرای 13 تیم حاضر در مسابقات والیبال سوپر لیگ نوجوانان پسر کشور شد آن هم در حالی که خود در این رقابت‌ها تیمی نداشت. این اتفاق یعنی میزبانی صِرف، بدون بهره مثبت و مؤثر برای والیبال کاشان و بدون شرکت در رقابت ورزشی و هماوردی با دیگر رقبا، شاید در تاریخ ورزش جهان بی‌سابقه باشد و کاشان البته در این رقابت‌ها رقم‌زننده این اتفاق قابل تأمل و ناامیدکننده بود.
میزبانی صرف یعنی آن‌که هییُت والیبال کاشان در قامت متولی برگزاری به مدت یک هفته و با بودجه واریزی توسط خود تیم‌ها همه هم و غم خود را فقط و فقط صرف پذیرایی مطلوب از اسکان تا تهیه خورد و خوراک خوب و قابل ستایش برای 234 مربی و والیبالیست نوجوان میهمان کرد و این در حالی بود که تعدادی از استعدادهای والیبالی نوجوان کاشان که مجموعأ هم‌اکنون عضو دو یا سه تیم باشگاهی در شهرمان هستند در طول این یک هفته حسرت به دل و با چهره‌هایی افسرده تماشاگر این رقابت‌ها بودند.
چرا بی‌انصافی؟! کاشان البته در این رقابت‌ها و در داخل زمین آن چنان هم بدون نماینده نبود و یک بازیکن 16 ساله به نام ابوالفضل عظیمی آن هم در تیم ساپیای تهران! که در شناسنامه‌اش و جلوی گزینه شهر محل تولد” کاشان ” ثبت شده، توانست در این دیدارها حضور پیدا کند. جای بسی شگفتی و تعجب اما آن‌جاست که باشگاه کاشانیِ پرامکانات و قبلی این بازیکن در کانال مجازی خود با افتخار از حضور ابوالفضل عظیمی در این دیدارها یاد می‌کند، گویی که یک لژیونر به آن سوی آب‌ها فرستاده است ! بازیکنی که بدون شک اگر در کاشان بستری قرص و محکم برای جلوه‌گری در سطح بالای نوجوانان ایران می‌دید هرگز سختی و مخاطرات رفتن به پایتخت را به جان نمی‌خرید.
نکته تلخ دیگری که داستان عدم حضور یک تیم نوجوان از کاشان در این رقابت‌ها را تلخ‌تر از زهر می‌نماید عدم حضور تیم لیگ برتری دورنای ارومیه در این رقابت‌ها و جایگزینی یک شبه‌ی تیم گمنام ” نامدار تهران ” بر خلاف مقررات و ضوابط و آیین‌نامه‌های فدراسیون بود! این اتفاق‌ها چند سؤال اساسی را به ذهن متبادر می‌کند: چرا کاشانی‌ها پس از کنارکشیدن دورنای ارومیه، اقدامی برای حضور یک تیم کاشانی نوجوان در این رقابت‌ها صورت ندادند؟؟ چرا هیأت والیبال کاشان در این مورد موضع انفعالی و سرد پیشه کرد و با عزمی جزم فقط به پذیرایی از تیم‌ها آن‌هم البته از جیب میهمانان پرداخت؟!! چرا میزبان به فدراسیون الزام و اصرار نکرد که کاشان حتی با وجود احتمال عدم صعود به عنوان یکی از هشت تیم، در این رقابت‌ها حاضر خواهد بود و حق کاشان ارجح از یک تیم گمنام و یک شبه است؟؟! چگونه کاشانی‌ها توانستند در شهری که جمع و جور کردن یک تیم نوجوان حتی با احتمال عدم صعود ولی به قیمت بارورکردن بارقه امید در چند نوجوان سخت نبود، تماشاگر صعود تیم یک شبه ی” نامدار تهران ” به عنوان تیم سوم گروه دو رقابت‌های نوجوانان والیبال کشور به دور بعد باشند؟! آیا اساسأ در والیبال کاشان خبری از پشتوانه‌سازی در رده نوجوانان نیست؟ یا نهاد متولی والیبال کاشان دل و دماغ و حال و حوصله نامه‌نگاری و رایزنی با فدراسیون را نداشت تا کاشان در این رقابت‌ها میزبان و تماشاگر صرف باشد؟!
گویا در اساسنامه سازمان لیگ، عدم حضور یک تیم نوجوان لیگ برتری در رقابت‌های مختص این سن، باعث کسر دو امتیاز از تیم بزرگسالان و جریمه 20 میلیون تومانی می‌شود اما چون تیم دورنای ارومیه حاضر در لیگ برتر بزرگسالان امسال، در واقع تیم ملی نوجوانان ایران است، زیر بار حضور مسابقات والیبال سوپر لیگ نوجوانان پسر کشور در کاشان نرفت تا بدین ترتیب اساسنامه و ضوابط فدراسیون توسط تیم ارومیه و سکوت فدراسیون به ریشخند گرفته شود. البته پرواضح است وقتی یک تیم علی‌رغم سن کم بازی‌کنانش در لیگ بزرگسالان می‌جنگد، در همان مقطع نمی‌تواند در لیگ دیگری نیز به رقابت با حریفان خود بپردازد و این داستان در حقیقت چیزی جز فشل‌بودن سیستم برنامه‌ریزی پذیرش و چینش تیم‌ها در لیگ برتر کشور را به ذهن متبادر نمی‌کند.
به مراد و مقصود اصلی این نوشتار بر می‌گردیم، به میزبانی صرف کاشانی‌ها از یک هفته رقابت والیبالی نوجوانان ایران که به نوعی بازگشت به عقب بود. بازگشت به عقب بدین معنی که پذیرایی از 13 تیم و 234 مربی و والیبالیست نوجوان، دیگر در شأن و جایگاه شهری که تا همین چند سال پیش در بالاترین رده والیبال ایران حرف‌های بسیاری برای گفتن داشت، نیست. اتفاقی که هیچ شهر والیبالی دیگری در ایران به اصطلاح زیر بار آن نمی‌رود زیرا آن شهرها غالبأ پشتوانه‌سازی و عملکرد والیبالی را مدنظر دارند و فدراسیون در چنین اوقاتی و برای خلاصی از دلهره تعیین تکلیف میزبانی یک شهر، همه امیدش به کاشان است! شهری که بر خلاف نطنز و محلات و ساوه که برای این میزبانی‌ها سر و دست می‌شکنند، می‌تواند ادعا کند والیبالش سابقه حضور در لیگ برتر دارد، شهری که روزگاری نه چندان دور، یعنی سال 88 در تیم استان اصفهان” قهرمان امیدهای والیبال کشور”، هم در جایگاه سرمربی بین‌المللی و هم در کادر بازیکنان نماینده داشت، اما با سوگ‌مندی و تأسف فراوان باید اذعان کرد توقف روند بازیکن‌سازی و پشتوانه‌پروری در والیبال کاشان حتی در حد معرفی بازیکن دسته یک و زیرگروه، از حدود هفت سال به جایی رسید که امروز باید تنها و تنها به میزبانی یک رقابت نوجوانانه کشوری قناعت کند.
مهدی سلطانی راد _ کاشان آنلاین