دو روز متفاوت در دانشگاه کاشان
فریدون کدخدایی*ــ یازده و دوازدهم اردیبهشت، پاسداشت مقام کارگر و معلم است که هر دو برای جامعه مابسیار ارزشمندند.
دانشگاه کاشان برای این دو مقام، دو جلسه بزرگ‌داشت با تفاوت‌های فاحشی برگزار کرده است.
اساتید و معلمان را با پذیرایی رویایی رویال، همراه بر خوان گسترده نعمت که به اشرافیت تمایل معنی‌داری داشته، و جلسه دیگر بزرگ‌داشت کارگرانی که بر سفره یک‌بار مصرف بر زمین پذیرایی می‌شوند وحتی به درخواست کارگران برای برگزاری آن در سلف سرویس هم وقعی نمی‌گذارند. حداقل خانواده کارگران را هم دعوت می‌کردند. این حداقل‌ها حقیقتا کمترین توقع است.
از یک مرکز فرهنگی که داعیه تربیت جوانان ما را دارند، بعید است که جلسه بزرگ‌داشت قشر زحمت‌کش جامعه‌مان را که با حداقل حقوق که بعضا ( به طور عام ) چند ماه هم به تعویق می‌افتد و کسانی که رسول اکرم مفتخر به آن بود که با آنان غذا بخورد، را در این حد نازل برگزار کند.
شاید دانشگاه متولی این جلسه را شرکتی بداند که کارگران با آن قرارداد دارند و مسئولیت برگزاری جلسه را به‌عهده آن شرکت بداند. ولی ای کاش از آن مجلس اشرافی کمی کم می‌کرد و برای کارگرانی که بیشترین زحمت و حداقل توقع را دارند، بهره مالی در نظر می‌گرفت.
برای یک مرکز فرهنگی بد است که در یک جلسه اشرافیت را و در جلسه دیگر حقارت را به کمال برگزار کند. هرچند آن پذیرایی رویایی رویال بر مقام گروهی نمی‌افزاید و این سفره یک‌بار مصرف هم ارزش دیگری را کاهش نمی‌دهد.
* دبیر آموزش و پرورش و فعال اجتماعی
منبع: کانال تلگرامی نویسنده