۱۰ راه برای انتخاب بهتر یک روانشناس
مشکات آنلاین – لیلا عمارتی *: لزوم وجود روانشناس در جامعه‌ی امروز، امری انکارناپذیر است. ممکن است برای شما هم پیش آمده باشد که با چالش انتخاب روانشناس روبرو شده باشید.
در این یادداشت، نکاتی ساده اما ضروری برای یافتن روانشناسی که بتواند برای فرد مفید باشد، خواهیم گفت.
۱- به حوزه‌ی تخصصی روانشناس دقت کنید. روانشناسی هم مانند دیگر رشته‌ها، شاخه‌ها و گرایش‌های متعددی دارد. به عنوان مثال مشاوره‌ی ازدواج در حیطه‌ی تخصص یک روانشناس کودک نیست و در این راستا یکی از حقوق مراجعان، دانستن تخصص علمی روانشناس است.
۲- نپیچیدن نسخه واحد.
بارها شنیده‌ایم هر انسانی با دیگری متفاوت است و به ازای هر انسان، راهی منحصر به فرد برای زیستن و رسیدن به موفقیت وجود دارد.
در دنیای روانشناسی با نظریه‌های متعددی در مورد انسان‌ها با شرایط مختلف رو به رو هستیم. این نظریه‌ها هر یک در جایگاهی خاص به گونه‌ای متفاوت برای هر فردی به کار می‌روند. بنابراین اگر یک روانشناس، بدون شناخت، که مستلزم ساعت‌ها صحبت کردن با فرد است، برای همه‌ی مراجعان نسخه یکسانی بپیچد، باید در صلاحیت او تردید کرد.
۳- یک روانشناس خوب، انتقادپذیر و صبور است. به نرمی به سوالات و انتقادات مراجعانش پاسخ می‌دهد.
اگر روانشناس از صحبت مراجع خود خشمگین شود یا نسبت به او موضع‌گیری کند، در واقع این نقطه ضعف او محسوب می‌شود. در دنیای حرفه‌ای باید در راستای رفع این نقطه ضعف بکوشد و گاها حتی خود، به روانشناس مراجعه کند.
۴- روانشناس، در هر سن و هر سطح تحصیلات که باشد، حق قضاوت و سرزنش کردن مراجعانش را بابت اشتباهاتشان ندارد. در دنیای روانشناسی خطاکار بودن معنا و مفهوم دیگری نسبت به مفهوم عام خود دارد. هر رفتاری دلیلی دارد که می‌تواند به گذشته شخص یا به شرایط فعلی او مربوط شود.
۵- کار یک روانشناس، سازگارتر کردن فرد با شرایط زندگی‌اش و ارائه‌ی پیشنهاداتی در راستای کمک به بهبود عملکرد فرد در زندگی شخصی و اجتماعی اوست.
۶- روانشناس نباید برای محبوب کردن خود، دائما مراجعش را تصدیق و دیگران را سرزنش کند.
۷- روانشناس به اندازه به مراجع گوش می‌دهد. به اندازه برای او صحبت می‌کند. این صحبت‌ها نباید برای مراجع طولانی و خسته‌کننده باشد.
۸- نکته‌ی بعد تفاوت در باورها و عقاید مذهبی، اجتماعی و سیاسی افراد است؛ روانشناس نباید اعتقادات مراجعش را زیر سوال ببرد یا اعتقادات خودش را به او القا کند.
همچنین راه‌کار پیشنهادی روانشناس نباید با باورها و عقاید مراجع در تناقض باشد.
۹- نکته‌ی مهم دیگر این است که رابطه‌ی یک روانشناس با مراجعش حتی‌الامکان باید محدود به رابطه‌ی روانشناس-مراجع باشد.
۱۰- روانشناس بعد از شناخت مراجع، برای گفت‌و‌گو با وی از کلمات و اصطلاحات غیرقابل درک پرهیز می‌کند. به کار بردن اصطلاحات تخصصی نتیجه‌ای جز گیج شدن مراجع نخواهد داشت.
آنچه گفته شد، حداقل نکاتی است که یک روانشناس ملزم به رعایت آن‌هاست. هر کدام از این موارد مانند آژیر قرمزی به ما هشدار می‌دهد که در مورد ادامه دادن یا ندادن جلسات گفتگو با روانشناسی که انتخاب کرده‌ایم، تردید کنیم.
* لیسانس روانشناسی
منبع: کانال تلگرامی کانون فرهنگی هنری امام حسین (ع)
@mirneshaneh