زنده‌باد طوبی
صادق صدقگو * : پاییز 94 بود و انتخابات مجلس دهم در پیش. به همراه جمعی از دوستان و به رسم مألوف همیشگی، در منزل «حاج آقای مشکینی» گردهم آمدیم. از هر دری سخنی بود و هر کس نظر و تحلیل خود را بیان می‌کرد. در میانۀ جلسه، دوست بزرگواری – که دستی بر امور خیریه دارد – مرا به اتاق دیگر دعوت کرد تا بگوید «چه در این انتخابات کاندیدا داشته باشیم و چه نداشته باشیم، تریبون نیاز و رسانه نیاز داریم». تاکید بر انتشار مجدد «ماهنامه طوبی» داشت و در پایان گفت: «دغدغه مالی هم نداشته باشید، همه کمک می‌کنیم و بانی هم پیدا میشه.»
دوم آذرماه 94 درخواست مجوز دادیم و با پیگیری و رایزنی، بالاخره در 24 اسفندماه 94 مجوز ماهنامه طوبی کاشان صادر شد.
از ابتدای سال 95 دو ماراتنی آغاز شد و به همراه مهندس سعید عطایی شاد و جابر تواضعی، حلقه‌ای سه نفره تشکیل دادیم و در میانه راه نیز از مشاورۀ امیرحسین وفقی و محمد علی خرمی نیز بهره جستیم. قریب به 5 ماه طول کشید تا اهداف و برنامه‌های‌مان در قالب طرح توجیهی «موسسه فرهنگی رسانه‌ای طوبی» تدوین شد.
نشستهای متعددی به منظور جلب و جذب حمایت دوستان برگزار شد و طرح تدوین شده برای آنان تشریح شد. برخی مرامنامه و اصول فکری مد نظر نشریه را به صورت مکتوب طلب کردند و برخی دیگر هم سیاهۀ اقلام مورد نیاز.
همه با راه اندازی مجدد طوبی موافق بودند اما به دنبال تملّک غیر رسمی آن یا جنگ آوری نیابتی‌اش در عرصه سیاست بودند تا آنگونه که خود می‌خواستند وارد «آب» شوند و پای مبارک‌شان «تَر» نشود.
حرفها و شعارها زیبا بود و ادعاها و وعده‌ها زیباتر، اما مرد میدانی یافت نشد. کسی حاضر نبود تا گامی برای زنده ماندن «طوبی» بردارد و انتهای همه آن حرفها و وعده‌ها، به بدعهدی و بی‌تعهدی ختم شد.
به دلیل عدم انتشار در موعد مقرر، دو بار از هیات نظارت بر مطبوعات اخطار کتبی گرفتیم و نهایتاً بر اساس ماده 16 قانون مطبوعات لغو مجوز شدیم و ایده‌های ما که در طرح توجیهی تدوین شده بود، به مرور توسط سایر رسانه‌ها اجرا و عملیاتی شد.
در آخرین جلسه‌ای که به منظور حل مشکل انتشار «طوبی» برگزار شد، در پاسخ به سوال برخی از همان «جماعتِ همیشه مدعی» در خصوص خط‌مشی نشریه گفتم: «تفکر و گرایش من معلوم است، اما مشی نشریه طوبی همانی است که قبلاً بوده است و تریبون فردی خاص و یا ارگان جریان سیاسی خاصی نخواهد بود. یک رسانۀ فراگیر و مردمی، با اولویت‌های فرهنگی و اجتماعی خواهد بود.»
«هویت» بسیاری از فعالان فرهنگی – اجتماعی کاشان با نام «طوبی» پیوند خورده است و تاریخ تولد بسیاری از ما رسانه‌چی ها در صفحۀ دوم شناسنامه «طوبی» ثبت شده است.
و حالا با این که طوبی نتوانست دوباره قد علم کند و همچون گذشته در عرصۀ فرهنگ این شهر علم‌داری کند، اما من خوش‌حالم که به بهانه حیات مجددش، نامش را همچون متاعی بی‌ارزش به کوتاه قامتانِ جالیزِ سیاست نفروختم.
و «طوبی» دوباره مُرد تا پاسداشت آزادگی و شرافتِ قلم را به ما یادآوری کند.
پس زنده باد طوبی…
.
*عضو هیات تحریریه ماهنامه طوبی در دوره نخست انتشار- صاحب امتیاز و مدیر مسئول «طوبی» در دوره دوم