به عمل کار برآید
محمدعلی خرمی: شاید همه ما این بیت سعدی شیرازی را که گفته «سعدیا گرچه سخندان و مصالح گویی/ به عمل کار برآید به سخندانی نیست» نشنیده باشیم اما کمتر کسی است که مصراع دوم آن را نشنیده و به کار نبرده باشد.
همه قبول داریم که عیار انسان به عمل اوست و الا حرف خوب را گاهی روی دیوار بی جان هم می توان یافت.
این روزها حادثه ی تلخی در غرب کشور رخ داده که ما را ناچار کرده پا را از میدان حرف فراتر نهاده و وارد وادی عمل شویم.
یک عمر است که ما مردم کاشان ادعا می‌کنیم شهرمان «دار المومنین» است. یک عمر است که سرمان را بالا گرفته‌ایم و هرکجا حضور پیدا کرده‌ایم گفته‌ایم کاشان شهر هیات‌های مذهبی است و در هر کوچه و خیابان آن چند مسجد و حسینیه فعالیت می‌کند.
«محمدی»، «انصار محمدی»، «حیدری»، «فاطمی»، «حسنی»، «حسینی» و دهها اسم زیبای دیگر را بر سر در هیات‌ها و حسینیه‌هایمان حک کرده‌ایم و هر وقت که نام مبارک معصومی که هیاتمان را به نام او مزین کرده‌ایم مطرح شده سینه سپر کرده‌ایم که ما نوکر او و متعلق به او هستیم.
حالا وقت عمل است. در این روزها رفتار ما هیاتی‌ها و هیات‌های ما ثابت خواهد کرد که ما «حسینی و حسنی» بوده‌ایم یا گرفتار رقابت‌های دسته‌ای و گروهی و یا خودنمایی.
آیا خواهیم توانست در کنار اشک چشم برای امام حسن مجتبی علیه السلام بخشی از اموالمان را برای دستگیری از هم وطنانمان تقسیم کنیم؟
آیا خواهیم توانست چون حسین بن علی علیهما السلام که روی شانه هایش به خاطر حمل بار برای فقراء پینه بسته بود به هم کیشانی که زلزله هستی شان را گرفته کمک کنیم؟
این روزها عمل ما نشان می دهد که چقدر محرم و صفر در ما تاثیر داشته است. مشخص می‌شود چقدر از گریه‌ها و حرف‌های ما ادعا بوده و چقدر واقعیت. مشخص می‌شود اینجا همچنان دارالمومنین است یا خیر.
آیا هیات‌های ما برای رسیدگی از مردمی که همین چند وقت قبل در شهرشان میزبان زئران اربعین بودند، موکب خواهند زد؟ آیا هیات‌های ما همانطور که می‌کوشیدند برای موکب‌های اربعین از مردم کمک بگیرند در صف مقدم برای جمع آوری کمک برای زلزله زدگان قرار می‌گیرند؟ آیا خواهیم توانست از شام و ناهار عزاداری بگذریم و هزینه‌ی آن را برای هم وطنانمان ارسال کنیم؟
خوش بختانه دیروز روزنه‌ی امیدی گشوده شد و با خبر شدیم که یکی از هیات‌های مذهبی کاشان، اطعام روضه‌های آخر ماه صفر خود را به زلزله زده‌ها اختصاص داده است.
اما با یک گل بهار نمی‌شود. باید منتظر بمانیم و ببنیم بقیه‌مان چقدر اهل عمل هستیم.