ارتباط «شاخص هپی‌نس» کاشانی‌ها، با «کارخانه‌ی سرب» و «زندان قدیم»
علی خالوئی، کنشگر حوزه محیط زیست: «شاخص هَپی‌نِس» یا «فاکتور شادی»، ابداعی‌ست از پادشاه بوتان،
کارشناسان معتقدند فلسفه‌ی پیشرفت روبه رشد بوتان، نگاه جدی پادشاه اين کشورست به «شادی و سرزندگی مردمانش»، و البته بسیاری از کشورهای دیگر، هم‌چون چین.
از درجه‌ی اهمیت این شاخص بر بهبود عمل‌کرد اقتصاد، بر کارشناسان پوشیده نیست، به گونه‌ی که، حتی از برابری آن با تولید ناخالص داخلی یا همان (GDP) می‌گويند.
«مؤسسه گالوپ» در سال ۲۰۱۲، برای اولین بار اقدام به بررسی و انتشار گزارشاتی در خصوص «شاخص شادی» نمود.
این شاخص در شش زیرشاخه، ارزیابی شد.
سه شاخص از این شاخص‌ها، خاص‌ترند:
«حمایت اجتماعی»،
«آزادی اجتماعی»،
و «سال‌های که افراد یک جامعه امیدوارند در سلامت زندگی کنند»
کارشناسان معتقدند، تغییرات منفی «شاخص شادی» می‌تواند ضمـن «افزایش هزینه‌های سرانه‌ی درمان و بهداشت» باعث «کاهش سرعت چرخ‌های تولید» و «رکود کسب و کارهای اقتصادی» شود.
هم‌چنین معتقدند: کاهش شدید این شاخص‌ها، می‌تواند باعث افول مشارکت‌های اجتماعی و فرهنگی شهروندان شود.
از راهکارهای که باعث «رشد صعودی شاخص هپی‌نس» می‌شود:
وجود طبیعت‌های سالم و طبیعی (تالاب‌ها، جنگل‌ها، مراتع و بیابان‌ها)،
اکوسیستم‌های طبیعی مولد انرژی‌های پاک،
افزایش هوای پاک و زمین پاک در اطراف مناطق شهری،
و در آخر، وجود بوستان‌های شهری و روستایی که می‌تواند با حضورِ گاه و بی‌گاه شهروندان، آرام‌شان نموده، شادی‌شان را افزایش دهد.
هدفمان از این یادداشت،
انعکاس تقاضای کمپین افزون‌بر چهل هزار نفری کاشانی‌ها، نیست
یا انعکاس تقاضای نمایندگان شهر در شورای شهر،
یا ابراز دغدغه‌ی فرماندار شهرستان که سلامت شهروندان را خط قرمز خود می‌دانند،
یا صحیح یا ناصحیح بودن،
حتی خطرات زیست محیطی و چالش‌های اجتماعی ایشان«موضوع فوق‌الذکر»، نیست.
هدفمان،
بیان سرخوردگی کاشانی‌ها در قِبِلِ نرسیدنشان به این نیازمندی‌هاست،
بیان این‌که چگونه این سرخوردگی، پریشان‌خاطری و سردرگمی‌های‌شان رشد خواهد کرد،
امیدشان کاهش خواهد یافت،
و دست آخر،
این‌که چگونه اعتمادشان، نسبت به مدیریت شهری کم و کمتر خواهد شد.
و حالا پرسش‌مان:
چه اندازه موضوعات، «کارخانه سرب» و «زندان قدیم»، می‌تواند سلامت روح و روان دشت کاشانی‌ها را به مخاطره بیاندازد؟
عدم تعیین تکلیف این دو چالش مدیریتی، چه اندازه می‌تواند ضمن کاهش «شاخص هپی‌نس مردمان دشت کاشان»، «اعتماد» و «صلاحیت مدیران شهری» را نزد شهروندان به چالش بکشاند؟
درباره کاشان صحبت می‌کنیم، شهری با رتبه‌ی دهم فرهنگی- تاریخی کشوری و جایگاه بالای اقتصاد ملی
جنابان لطفاً اجازه ندهید با تصمیمات فراشهرستانی، چالش‌های «کارخانه سرب» و «زندان قدیم کاشان» به یک ابرچالش لاینحل، تبدیل شود،
تا روح و روان این شهر را بخراشد،
تا کِشتی این تمدن را به گل بنشاند.
بیابان‌زایی،
خشکسالی،
فرونشست آبخوان،
افزایش دما و تغییرات اقلیمی،
تغییرات شدید کیفیت و کمیت منبع آب،
اضمحلال کشاورزی، دامداری و مرتعداری،
به اندازه کافی و وافی تاب‌آوری اهالی این دشت را به کمترین سطح خود، کاهش داده.
و «شاخص هپی‌نس» را نزولی نموده،
اگر مسائل اقلیمی فوق،
لاینحل باشد؛
که، آن هم نیست.
مسائل مدیریتی-شهری این‌چنینی به گونه‌ای لاینحل نیست،
که نشود حل شود،
هست؟